عشق و دوست داشتن
(مجموعه آثار ۱۳ / هبوط در کویر / ص ۳۲۷)
مجموعه آثار ۱۳ / هبوط در کویر
مجموعه آثار ۳۳ / گفتگوهای تنهائی / ص۱۸
“… آری، در این بازار، سوداگری را شیوه‌ای دیگر است، و کسی فهم کند که سودازده باشد و گرفتار موج سودا، که همسایه‌ی دیوار به دیوار جنون است! و چه می‌گویم؟ جنون همسایه آرام و عاقل این دیوانه‌ی ناآرام خطرناک است که در کوه خاره می‌افتد و مثل موم نرم‌اش می‌کند، و در برج پولاد می‌گیرد و شمع بیزارش می‌سازد. و وای که چه شورانگیز و عظیم است عشق و ایمان! و دریغ که فهم‌های خو کرده به اندک‌ها و آلوده به پلیدی‌ها، آن را به زن و هوس و پستی شهوت و پلیدی زر و دنائت زور و… و بالاخره به دنیا و به زندگی‌اش آغشته‌اند! و دریغ! و دریغ که کسی در همه‌‌ی عالم نمی‌داند که چه می‌گویم؟ که این عشق که در من افتاده است نه از آنهاست که آدمیان می‌شناسند. که آدمیان عشق خدا را می‌شناسند و عشق زن را و عشق زر را و عشق جاه را و از این‌گونه… و آنچه با من است، نه، آنچه من با اویم، با این رنگ‌ها بیگانه است، عشقی است به معشوقی که از آدمیان است…
معشوق من چنان لطیف است که خود را به “بودن” نیالوده است، که اگر جامه‌ی وجود بر تن می‌کرد، نه معشوق من بود.
دلی که از شرکت در رنج و غم دوست غذا می‌گیرد عشقی می‌پروراند که از آنچه با خوشبختی و لذتی که از دوست می‌برد پدید می‌آید بسیار عمیق‌تر و پر اخلاص‌تر است.
دکترعلی شریعتی / مجموعه آثار ۲۱ / زن / ص۱۷۷
“… اگر عشق را بخواهند با حرکت بیان کنند ، این حرکت چگونه است ؟ پروانه از دیرباز به ما آموخته است.کعبه،نقطه عشق است و تو یک نقطه پرگاری و در این دایره سرگردان!…”
مجموعه آثار ۶ / حج / ص
“…عشق نیرو و حرارتی است که از کالری‌ها و پروتئینی که وارد بدن من می‌شود زائیده نمی‌شود. یک منبع نمی‌دانمی‌دارد که تمام وجود مرا ملتهب می‌کند و می‌گدازد و حتی به نفی خویش وادار می‌کند…”
مجموعه آثار ۸ / نیایش / ص۱۲۰
عشق جرم است و دوست داشتن جنایت
از علی/عاشق صبور/ص سیمین
عشق یعنی همه چیز....