روزی که تورا دیدم
رویای بودن با نگاهت نقش می بست
دلواپسی در جای جای خانه رویید
مرغ اسیر قلب من از سینه می رست
***
یک خاطره مثل نگاه تو مرا خواند
یک دغدغه مثل غزلهایم تورا گفت
رقصید و پا کوبید و در قلبم رها شد
وانگه به شور عاشقی افسانه آشفت
***
مرداب دلتنگی صدایم را فرو برد
بغضم تورا در هق هقم آرام، بلعید
عشقت سکوتم را در اوج نغمه گم کرد
چیزی میان سینه ام یکباره لرزید
***
با شادی دریا شکستم زندگی را
رامشگران در خویشتن خود را رهاندم
غافل از این بودم که چون گم کرده راهی
در راه پر پیچ کویری خسته ماندم
***
در ازدهام بی کسی هایم خزیدم
اما تمام لحظه ها در هم گره خورد
گویا در آعوش تمام خستگی ها
با یاد تو افسانه ی این غصه افسرد
***
آن شب به چشم خسته ام رویا، غزل شد
آتش گرفت و در نگاه من فرو ریخت
یک شعله سرکش درونم شعله ور شد
دل با دل و آیینه با آیینه آمیخت
***
مهتاب بی تاب و شب از ظلمت بری شد
ذهنم تمام دفترم را از تو پر کرد
روزی که دیدم چهره ات را بی هیاهو
عشقت تمام پیکرم را از تو پر کرد
نسرین باستانی
عشق یعنی همه چیز....