عشق آسمانی

غنای غم

از غم جدا مشو که  غنا  می دهد  به  دل 

                  اما چه غم غمی که خدا میدهد به دل

گریان فرشته ایست که در سینه های تنگ      

                 از اشک چشم نشوونما میدهد به دل

این صبر تلخ و نغمه شیرین طبیب ماست        

                با اشک شور خودکه شفا میدهدبه دل 

چون شیر مادران که بود مستحیل خون          

                 غم هم به استحاله غذا مید هد به دل

 غم صیقل خداست زما مگیر                 

                 این جوهر جلی که جلا می دهد به دل